تبادل
لینک هوشمند
قرآن و مسيحيت/ منشا بعضى خرافات در مسيحيت
قرآن كريم منكر اين است كه مسيح ع اين آراء و عقايد (خرافى) رابهمسيحيان القاء نموده و آن را در بينشان ترويج كرده باشد، بلكه مسيحيان در اين عقايد دينى ازرؤساى خودتقليد كرده و هنوز هم مىكنند و بطور تعبد و كوركورانه تسليم دستورات ايشانند ورؤسا هم اين عقائد را از بتپرستان قديمگرفته بودند، همچنانكه قرآن كريم فرمود: و قالتاليهود عزيزابن الله و قالت النصارى المسيح ابن الله، ذلك قولهمبافواههم، يضاهونقول الذين كفروا من قبل، قاتلهم الله انى يؤفكون، اتخذوا احبارهم و رهبانهم اربابامن دون اللهو المسيح ابن مريم، و ما امروا الا ليعبدوا الها واحدا لا اله الا هو سبحانهعما يشركون... (1).
و منظور از اين كفارى كه مىفرمايد يهود و نصارا از ايشانالگو گرفتند، نمىتواند عربجاهليت و بتپرستى ايشان باشد كه معتقد بودند ملائكه دختران خدايند، براى اينكه اعتقاد يهود و نصارا به اينكه خدا فرزند دارد از نظر تاريخ قديمتراز ايامى است كه با عرب جاهليتتماس پيدا نموده،
موضوعات مرتبط: قرآن و مسیحیت
[ سه شنبه بیست و چهارم آذر 1388 ] [ 13:46 ] [ سید سجاد ادیانی ]
قرآن و مسيحيت/مسيح شفيع نزد خداوند، نه خونبهاى گنهكاران
قرآن و مسيحيت/مسيح شفيع نزد خداوند، نه خونبهاى گنهكاران
نصارا معتقدند كه مسيح با خون پر بهاى خود جرائم ايشان را عوضداده و به همينجهت لقبفادىبه آن جناب داده، گفتهاند: بعد از آنكه آدم نافرمانى خدا كردو از شجرهممنوعه در بهشتخورد، خطاكار شد و اين خطاكارى او به ارث در همه فرزندانش بماند، درنتيجه ذريه او مادامكه توالد و تناسل كنند، خطاكار مىزايند و جزاى خطيئه هم عقاب درآخرت و هلاك ابدى است كهخلاصى و فرار از آن ممكن نيست با اينكه خداى تعالى رحيمو عادل است.
و لذا اشكالى لا ينحل در اينجا پيدا شد و آن اين است كهاگر آدم و ذريه او را به جرمخطاهايش عقاب كند، با رحمتش منافات دارد، چون همين رحمتش او را واداشت كهايشان راخلق كند و اگر ايشان را بيامرزد با عدالتش منافات دارد (چون در اين صورت خوب و بد را به يكچوب رانده) وعدالت اقتضاى آن ندارد، بلكه اقتضا مىكند بين آن دو را فرق بگذارد، مجرمخطاكار را به جرم و خطايش عقاب، و نيكوكار مطيع را به پاداش نيكىها و اطاعتش ثوابدهد، البته اين نظريه بيشتر كشيشها است و گرنه بعضىهاچون كشيش (مار اسحق) هستندكه تخلف در مجازات مجرم و خطاكار را جائز مىدانند و به عبارتديگر مىگويند خلف وعدهجائز نيست، ولى خلف وعيد و تهديد جائز است.
اين اشكال از اول خلقت تا زمان عيسى ع لا ينحل مانده بود، تا آنكه خداوندآن را به بركت مسيح حل كرد، به اين نحو كه مسيح كه فرزند خدا و خود خدا بود، در رحميكى ازذريههاى آدم يعنى مريم بتول حلول كرد و از او متولد شد، همانطور كه يك انسان از انسان ديگر متولد مىشود و از اين نظر يك انسان تمام عياربود، چون از انسانى متولد شده بود، ولى از نظر ديگر يك معبود كامل بود، براى اينكه فرزند الله بود و معلوماست كه پسر الله همانالله تعالى است و از همه گناهان و خطايا معصوم است.
موضوعات مرتبط: قرآن و مسیحیت
ادامه مطلب
[ دوشنبه بیست و سوم آذر 1388 ] [ 22:50 ] [ سید سجاد ادیانی ]
قرآن و مسيحيت/ تثليث مسيحيت و قرآن
قرآن و مسيحيت/ تثليث مسيحيت و قرآن
احتجاج قرآن بر ضد مذهب تثليث
قرآن وقتى وارد در احتجاجعليه تثليث مسيحيت مىشود، آن را از دو طريق ردمىكند.
اول - از طريق بيان عمومى، يعنى بيان اين معنا كه بطوركلى فرزند داشتن بر خداىتعالى محال است و فى نفسه امرى استناممكن، چه اينكه فرزند فرضى، عيسى باشد يا عزيرو يا هر كس ديگر.
دوم - از طريق بيان خصوصى و مربوط به شخص عيسى بن مريمو اينكه آن جناب نهپسر خدا بود و نه اله معبود، بلكه بندهاى بود براى خدا و مخلوقى بود از آفريدههاى او.
موضوعات مرتبط: قرآن و مسیحیت
ادامه مطلب
[ دوشنبه بیست و سوم آذر 1388 ] [ 20:10 ] [ سید سجاد ادیانی ]
قرآن و مسيحيت/ - مقام حضرت عيسى عليه السلام در درگاه خداوند سبحان
قرآن و مسيحيت/ - مقام حضرت عيسى عليه السلام در درگاه خداوند سبحان
عيسىع بنده خدا - پيامبر خدا - (1) و رسول به سوى بنى اسرائيل (2) و يكى از پيامبران اولى العزم و صاحب شريعت بوده و كتابى به نام انجيل داشت (3)، خداى تعالى نام او رامسيح عيسى نهاد (4) وكلمةاللهوروحى از خداخواند (5)، و داراى مقامامامت (6) و از گواهاناعمال (7)، و بشارت دهندگان به آمدنپيامبر اسلام بود (8)، وجيه و آبرومند در دنيا و آخرت و، و از اجتباء شدگانو از صالحان بود (11)، مبارك بود هر جاكه باشد، زكى و مهذب بود، آيتى بود براى مردم و رحمتى از خدا بود واحسانگرى به مادرش، و از زمره كسانى بود كه خداى تعالى به ايشان سلام كرد (12) و از كسانى بود كه خدا كتابو حكمتش آموخت. (13)
------------------------------
(1) سوره مريم، آيه 30.
(2) سوره آل عمران، آيه 49.
(3) سوره احزاب، آيه 7، سوره شورا، آيه 13، سوره مائده، آيه 46.
(4) سوره آل عمران، آيه 45.
(5) سوره نساء، آيه 171.
(6) سوره احزاب آيه 7.
(7) سوره نساء، آيه 159، سوره مائده، آيه 117.
(8) سوره صف، آيه 6.
(9) سوره آل عمران، آيه 45.
(10) سوره آل عمران، آيه 33.
(11) سوره انعام، آيه 85 - 87.
(12) سوره مريم، آيه 19 - 33.
(13) سوره آل عمران، آيه 48.
اينها كه گفته شد بيست و دو خصيصه از مقامات ولايت بود وتمامى اوصافى كه خداىتعالى اين پيامبر بزرگوارش را بدان ستوده و رفعت قدر داده، در آن خلاصه مىشودو اين بيستو دو صفت دو قسم است: بعضى از آنها اكتسابى است، مانند رسيدن به مقام بندگى و مقام قربو صلاح وبعضىها موهبتى و اختصاصى است كه ما هر يك از اين صفات را در موضع مناسبشدر اين كتاب به مقدارى كه فهممانيارى مىكرد شرح داديم و خواننده مىتواند به مظان آنمراجعه نمايد.
منبع:
علامه سيد محمد حسين طباطبايى ترجمه الميزان ج 3 صفحه 444
موضوعات مرتبط: قرآن و مسیحیت
[ یکشنبه بیست و دوم آذر 1388 ] [ 18:2 ] [ سید سجاد ادیانی ]
قرآن و مسيحيت/ داستان عيسى و مادرش(ع) در قرآن چگونه است
قرآن و مسيحيت/ داستان عيسى و مادرش(ع) در قرآن چگونه است
مادر مسيح نامش مريم دختران عمران بود، مادر مريم بهوى حامله شد و نذر كرد فرزنددر شكم خود را، بعد از زائيدن محرر كند يعنى خادم مسجد كند، و او در حالىاين نذر رامىكرد كه مىپنداشت فرزندش پسر خواهد بود ولى وقتى او را زائيد و فهميد كه او دختر است، اندوهناك شدو حسرت خورد و نامش را مريم يعنى خادمه نهاد، پدر مريم قبل از ولادت او ازدنيا رفته بود، بناچار خود او دخترش را در آغوشگرفته به مسجد آورد و او را به كاهنان مسجدكه يكى از آنان زكريا بود تحويل داد، كاهنان در باره كفالت مريم با هممشاجره كردند و درآخر به اين معنا رضايت دادند كه در اين باره قرعه بيندازند و چون قرعه انداختند زكريا برنده شدواو عهدهدار تكفل مريم گشت تا وقتى كه مريم به حد بلوغ رسيد، در آن اوان، زكريا حجابىبين مريم و كاهنان برقرار نمود و مريم در داخل آن حجاب مشغول عبادت بود و احدى بجز زكريابر او در نمىآمد و هر وقت زكريا بر او در مىآمد وداخل محراب او مىشد، رزقى نزد اومىيافت، روزى از مريم پرسيد: اين رزق از كجا نزد تو مىآيد: گفت: از نزدخدا و خدا بههر كس بخواهد بدون حساب روزى مىدهد و مريم ع صديقه و به صمتخدا معصومبود، طاهره بود، اصطفاء شده بود،
محدث و مرتبط با ملائكه بود. ملكى از ملائكه به او گفت كهخدا تو را اصطفاء و تطهيركرده، مريم از قانتين بود و يكى از آيات خدا براى همه عالميان بود.
اينها صفاتىاست براى مريم كه آيات زير بيانگر آن است (1).
بعد از آنكه مريم به حد بلوغ رسيد و در حجاب (محراب) قرارگرفت، خداى تعالى روحرا (كه يكى از فرشتگان بزرگ خدا است) نزد او فرستاد و روح به شكل بشرىتمام عيار دربرابر مريم مجسم شد و به او گفت كه فرستادهاى است از نزد معبودش، و پروردگارش وى رافرستاده تا بهاذن او پسرى به وى بدهد، پسرى بدون پدر، و او را بشارت داد به اينكه به زودى ازپسرش معجزات عجيبى ظهور مىكندو نيز خبر داد كه خداى تعالى به زودى او را بهروح القدس تاييد نموده، كتاب و حكمت و تورات و انجيلش مىآموزد و به عنوان رسولى به سوى بنى اسرائيل گسيلش مىدارد،
موضوعات مرتبط: قرآن و مسیحیت
ادامه مطلب
[ یکشنبه بیست و دوم آذر 1388 ] [ 18:0 ] [ سید سجاد ادیانی ]
قرآن و مسيحيت/عيسى عليه السلام گفتهها و واقعيت
قرآن و مسيحيت/عيسى عليه السلام گفتهها و واقعيت
قرآن كريم خاطرنشان ساخته كه عيسى عبدى بود رسول، واينكه هيچ چيزى جز اينادعا نمىكرد و آنچه به وى نسبت مىدادند خود او ادعايش را نكرده و با مردمجز به رسالتخدا سخنى نگفته، همچنانكه قرآن اين معنا را در آيه زير صراحتا از آن جناب نقل كردهمىفرمايد: و اذ قال الله يا عيسى ابن مريم ء انت قلت للناس اتخذونىو امى الهين من دونالله؟ قال سبحانك ما يكون لى ان اقول ما ليس لى بحق، ان كنت قلته فقد علمتهتعلم ما فىنفسى و لا اعلم ما فى نفسك، انك انت علام الغيوب، ما قلت لهم الا ماامرتنى به: ان اعبدوا الله ربى و ربكم، و كنت عليهمشهيدا ما دمت فيهم فلما توفيتنىكنت انت الرقيب عليهم و انت على كل شىء شهيد، ان تعذبهم فانهم عبادك و ان تغفرلهمفانك انت العزيز الحكيم، قال الله هذا يوم ينفع الصادقين صدقهم (1).
و اين كلام عجيب كه مشتملبر عصارهاى از عبوديت و متضمن جامعترين نكات ادب
------------------------------
(1) زمانى كه خداى تعالى مىگويد اى عيسى بنمريم آيا تو، به مردم گفتهاى كه اى مردم به جاىخدا مرا و مادرم را دو معبود براى خود بگيريد؟ عيسى جواب مىدهد! منزهىتو اى خدا، مرا نمىرسيد كه بهمردم چيزى را بگويم كه حقم نبود و به فرض هم گفته باشم تو بدان آگاهى، چون تو مىدانى آنچه در نفسمن است و من نمىدانم آنچه در نزد تو است، زيرا تو علام الغيوبى، من به مردم نگفتم مگر هماندستورهائىكه تو، به من دادى و آن اين بود كه اى مردم خداى تعالى پروردگار من و پروردگار خود را بپرستيد، مادامهمدر بين ايشان بودم شاهد رفتارشان بودم، ولى بعد از آنكه مرا گرفتى خودت مراقب وضع آنان بودى و تو برهرچيزى شاهد و ناظرى، حال اگر عذابشان كنى كسى حق اعتراض ندارد، چون بندگان خود را عذاب كردهاىو اگر بيامرزىباز هم اعتراضى نيست، چون تو هم عزيزى و شكستناپذيرى و هم كار به حكمت مىكنى، خداى تعالى مىفرمايد امروزروزى است كه راستى راستگويان به آنان سود مىرساند. سوره مائده، آيه116 - 119.
موضوعات مرتبط: قرآن و مسیحیت
ادامه مطلب
[ یکشنبه بیست و دوم آذر 1388 ] [ 17:59 ] [ سید سجاد ادیانی ]
قرآن و مسيحيت/تقديس حضرت مسيح (ع) از عقايد خرافى
قرآن و مسيحيت/تقديس حضرت مسيح (ع) از عقايد خرافى
ما كان لبشران يؤتيه الله الكتاب و الحكم و النبوة ثم يقول للناس كونوا عبادا لي من دون الله و لكن كونوا ربانيين بما كنتم تعلمون الكتاب و بما كنتم تدرسون (79) و لا يامركمان تتخذوا الملائكة و النبيين اربابا ا يامركم بالكفر بعد اذ انتم مسلمون (80)
ترجمه آيات
هيچ بشرى را نسزد كه خداى تعالى كتاب و حكم و نبوتشداده باشد آنگاه به مردم بگويد به جاىخدا مرا بپرستيد و ليكن چنين كسى اين را مىگويد كه اى مردمبخاطر اينكه كتاب آسمانى را تعليممىدهيد و درس مىگيريد ربانى باشيد كه جز خدا به ياد هيچكس ديگر نباشيد (79).
نظرات شما عزیزان:
ادامه مطلب
